VEYRA

ENGİN MISRA MUTLU

Önce sessiz çığlıklarım, dile getirdi kalemimi. Yüreğimden taşan acı, aktı içime damla damla. Mürekkebimden dökülen iki ezeli düşmanın amansız mücadelesiydi. En karasından bir sevda solda, sağında iflah olmaz bir müptezel, uyuşturucu! “Hayatımı yazsam, roman olur.” derler ya? Benimki de o hesap işte. Yazdım, roman oldu. Şiir gibi bir roman… Yer yer sayfalar gözyaşınızla ıslanacak. Bazen de gözlerde yaşlar, mutluluktan! Biliyorum çoğu zaman kemiklerim kırılıncaya kadar dövmek isteyeceksiniz ve yine biliyorum ki şiddet eğilimindeyken ironik bir şekilde arkamda durup savunacaksınız beni. Hep beraber haklı davamı konuşacağız. Demem o ki “Uğruna can verdiğim bestemin dizelerinde can bulun; yaşayın Veyra’yı.” Şimdiden yüreğinize sağlık!