TAVANDAKİ AYAK İZİ

E. Tuna Alatürk

Büyük düşünürler; ‘En büyük çığlık sessizliktir’ derler. Ben buna yazıları da ekleyebilirim. İnsan, sosyal bir varlık olarak görür, hisseder ve yaşar. Tabi bu görüp, hissedip, yaşadıklarını her zaman dile getiremez ve kelimelere döküp de karşısındakilere aktaramaz. Bu durumda çoğu insan sessizleşir ve kendi dipsiz kuyusuna hapsolur. Bazıları da yüreğinde öyle birikmişliklere düçar olur ki artık bunları taşıyamaz ve bir noktadan sonra bendini yıkarak taşmak ister. İşte burada da yazmak devreye girer ki, kâğıt yoldaşı olur, kalem sırdaşı. İşte bu kitapta da yokluklar ve zorluklar içinde büyüyen iki gencin yatılı okul serüveni ile başlayan eğitim hayatı filiz veren bir aşk hikayesi ile değişik bir boyut kazanmaktadır. Gerçek olaylardan yola çıkılarak hazırlanan bu kitap, daha çok sessiz çığlık gibi anlatılamayan ve saklı kalmış gönül yaralarına ev sahipliği yapmaktadır. Beyaz kâğıt sayfalarında ölümsüzleşen ayrılık, gurbet, yoksulluk, arkadaşlık ve fedakarlığının yanı sıra bütün engellere inat ket vurulamayan iki gencin masum aşkı zihinlerde iz bırakacaktır.