SAHİRAH

VESİLE KOÇER BORA

“Rıfat koşarak köye doğru yola çıktı kızı yakalarım umuduyla tepedeki banka gitmeye karar verdi ama bunun için üç beş tepe aşması gerekiyordu. Sonunda banka ulaştı, etrafta kimse yoktu. Bir isim okudu banka kazılmış, daha önce hiç okumadığı bir isimdi “Sahirah” “Rıfat eline bir kristal aldı güneşe doğru tuttu ,gökkuşağı rengine dönmüştü kristal, yedi farklı renk, kırmızı renk tuttu çekti elinden Rıfat’ı gökkuşağının tepesine oturttu, turuncu yaktı biraz ,sarı içini açtı bir papatyanın açışı gibi, yeşil sakinleştirdi, mavi dinginleştirdi sonra çivit mavisi ile menekşe moru gönlünü gökkuşağı ile eşitledi, artık 7 farklı rengi tek renk olarak görebiliyordu nurdan bir beyaz, Musa’nın göğsünden çıkan eli gibi bembeyaz, aklından ve kalbinden dünyaya ait ne varsa çıktı.” Sahirah’ın peşinde geçen bir yolculuk, yeni arkadaşlıklar, yüzünü göğe kaldırıp bakmayı başarabilenler için yıldız saçan bir hikâye