RÜZGAR

EVREN VANGÜL

Rüzgâr, güçlü nefesiyle kara bulutları dağıtmaya uğraşıyor, gece rengi bulutsa göğsünü kabarta kabarta ona karşı koyuyordu. Yaren sanki hipnotize olmuş gibi kara buluta dikmişti gözlerini. Görmüyor, işitmiyor gibiydi. O anda Nergis, avazı çıktığı kadar “Rüzgâra dön yüzünü Yaren, rüzgâra doğru yürü!” diye bağırmaya başladı. Yaren bir kara büyünün etkisindeymiş gibi, yerinde çakılı duruyor, duyuyor, dönmek istiyor ama kıpırdayamıyordu. En nihayet gücü yettiğince “Yeteeeeer!” diye bağırıp, rüzgâra döndü yüzünü. Kendi rüzgârını keşif yolculuğuna çıkma cesareti olan ya da arayan, böylesi bir keşif yolculuğundayken benim rüzgârım olan herkes ve her şeye…