POFUDUK SİNCABIN HİKAYELERİ

ÖMER ÖNDEŞ

Kalbi karışık ruhlar asıl günahkarlar değildir…” “…Geçmişinden kurtulmak istiyordun, çünkü hatırlayamıyordun artık. Geçmişin sadece ayağındaki kıymıktı senin için. Ben de kıymığı çektim. Ne kadar belli etmesen de korkuyordun. Arkadaşlarını kaybetmekten, sevgini kaybetmekten, canavara dönüşmekten. Ben de bu korkuyu aldım. Artık merhamet etmek istemiyordun, canavara dönüşmekten korksan da canavar olmak istiyordun. Kendinle çelişi yordun. Bu yüzden merhametini aldım. Sadece sana acı veren şeyleri, senin kendinde istemediğin şeyleri aldım. Kendine dürüst olmak istiyordun. Ben de sana yardım ettim. Acı çektin çünkü acı çekmek senin umrunda değildi. Bu yüzden benim de umrumda olmadı. Ben seni olmak istediğin sen yaptım, daha fazlası değil…” Pofuduk sincap kafası karışık, anlam arayışında ve oradan oraya savrulan bir hayvandır. Bir gün hayatın anlamını bulmak amacıyla evinden çıktı. Henüz daha büyük bir hikayenin parçası olduğunun da hikâyenin büyüklüğünün de farkında değildi. Yolda onu bekleyen şeylerden haberi bile yoktu. Peki bulabildi mi anlamı? Var mıydı ki?