NAZİK MUHTAR

HÜLYA EKMEKCİ

Ne diyebilirlerdi ki saatler içinde bütün hayatları alt üst olmuş, zaman onları; boşluğun içine fırlatmıştı… Başı, sonu, ışığı olmayan manasız bir boşluğa… Fırlatırken de hayallerini koparmıştı avuçlarından. Çünkü onların, içinde babalarının olmadığı tek bir hayalleri bile yoktu… Fakat yine yaralarını bugün hunharca davranan zamandan başkası sarmayacaktı.