MEKTUBAT-I AŞK “AŞK KOKULU ŞEHİRLER”

HATİCE ERDEM

Bir mektup teklifiyle başladı her şey… Sanata aşık, hayalleri yarım kalan, feminist olmaya çalışırken, üniversite yıllarında aşkla tanışan bir genç kız… Hayalleri gerçekleştiren şiir yürekli bir genç adam… Kavuşmaları erteleyen entrikaların sınavlarını yüklenen yaşamlar… Kalpten öte ruha mühürlenmiş, mahrem sayılıp kimselere anlatılmamış, hırpalanır diye paylaşılmamış bir aşk… Rüyalarla beslenen, kavuşma ihtimali azaldıkça daha da büyüyen bir sevda… Diyar diyar aşka boyanan aşk kokulu şehirler… Kum saati çevrildi, Başladı onsuz zaman. Yadigar oldu Hazan’ın gecelerine, Umut kokulu Hicran… Bu hicranın sebebini birlikte çözmeye, sır perdesini aralamaya var mısınız? Sosyolojik ve psikolojik birçok olguyu barındıran, birçok şehir ve ülkeye konuk olan bu hikayenin sanat ve tarihle işlenmiş kokusunu duyumsamayı ister misiniz? Teknoloji olmadan da tertemiz bir aşk yaşanabilir diyorsanız, buyurun konuk olun satırlara… Kitap alıntılarından: Yılların, acısını eskitemediği yaralı yüreğime, ilk gün ki heyecanla beklenen bir sevgilinin kayıp elleri dokunsun isterdim. İnce bir sızı gibi vücuduma yayılan hayal kalıntıları, birer birer batırıyordu yorgun ruhuma, kanatan sivrilmiş kırıklarını … Gözlerimi kapatan eller üç nokta sessizliğinde beklerken, içimde seller gibi çağlayan karmaşık düşüncelerimin dışa vurumu yine üç noktaya sığacak kadar derin… Parmaklarımla incelediğim tanıdık eller ise hüsranımın altı noktasındaki âmâlaşmış hayal kırıklıklarımla raks ediyordu.