GEÇMİŞ GÜZEL GÜNLER

TUĞBERK ALPER DEVRAN

…‘İnsan, tüm çareler tükendiğinde, gözü uzaklara dalar… yani… bilirsin işte, özlemeye başlar. Özlemek, çaresizliktir dostum, boş ver. Çölde tüm aşklar kuma yazılır ve rüzgâr, yeryüzünde hiçbir kum tanesini bulunduğu yerde bırakmaz.’… …Kırılan her bir kiriş, kırılan her bir tuğla, kırılan her bir beton blok beraberinde bir çocukluğu, bir gençliği ve bir yetişkinliği götürüyordu. Görünürde yalnızca kaçak yapılar yıkılıyor zannedilse de asıl yıkılan hayatlardı ve bu hayatlar elle tutulabilir, kanlı-canlı, gerçek hayatlardı… …Ne demiştin biraz önce: ‘Seneler sürer…’Özgürlüğün tanımının yıllar ile yapıldığı tek yerdesin, hapishanedesin dostum, yoksa unuttun mu? Yarın uyandığında demirler paslanmış olacak ve sen kesmeye başlayacaksın, başka çaren yok. Başı dumanlı hiçbir dağın zirvesine terlemeden, deniz altındaki hiçbir inci tanesine nefessiz kalmadan ulaşamazsın… Yarın uyandığında kararını vermiş ol. Tatlı rüyalar…