AVUSTRALYA’DA BİR KAR TANESİ

SELCEN ÇELİK UZUNER

Ilık bir akşam, bir grup öğrenci hava alanının dış hatlar çıkış kapısında belirdi. Hepsinin ellerinde hayatlarını taşıyan bir sürü bavul. İrili ufaklı, çeşit çeşit, renkli renkli. Yeni hayatlarına başlamanın heyecanı, kaygısı ve şaşkınlığı aynı anda yüzlerinden okunuyordu. 2007 yılı. Mart ayının 16’sı. Devletin gönderdiği biz burslu öğrenciler, güzel bir Sidney akşamında ayak basıvermiştik dünyanın bir ucuna. Türkiye’nin her yerinden gelenler vardı aramızda. İstanbul, Ankara, Denizli, Adana, Kahramanmaraş, Amasya, Rize, Çanakkale, Malatya ve daha niceleri. Hepimiz daha iyi bir gelecek için birçok şeyi göze alarak gelmiştik Avustralya’ya. Göze aldığımız en büyük şey gurbete göğüs germekti. Yeni bir dil, yeni bir kültür, beraberinde gelen yepyeni yaşam üçgeni arasında çok ilginç, kimi an hüzünlü, kimi an mutlu anlar yaşayacaktık. Mustafa Kemal Atatürk’ün 1923’te yurt dışına bilim öğrensinler diye “Kıvılcımlar olarak gönderdiği ve meşale olarak dönmelerini” beklediği Türk öğrencilerinden 2000’li yıllara denk gelenlerindendik. Kıvılcımlar olarak indiğimiz hava alanından, hayatın içine daldıkça, pişen, yanan ateş parçaları olmaya başlayacaktık.